Nadzieja
wiersz inspirowany wierszem świętego, Papieża Jana Pawła II -'' Po co mi mówisz''
Jan Paweł II
"Po co mi mówisz"
Co mi mówisz górski strumieniu?
W którym miejscu ze mną się spotkasz?
Ze mną, który także przemijam?...
Zatrzymaj się
- to przemijanie ma sens!
Potok się nie zdumiewa,
lecz zdumiewa się człowiek!
Kiedyś temu zdumieniu
nadano imię "Adam".
Zatrzymaj się...
...we mnie jest miejsce spotkania
" z Przedwiecznym Słowem"
Jeśli chcesz znaleźć źródło
musisz iść do góry, pod prąd.
Gdzie jesteś źródło?
Cisza.
Dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś
tajemnicę twego początku.
Pozwól mi wargi umoczyć
w źródlanej wodzie,
odczuć świeżość.
_________________________
Inspiracja wierszem świętego Jana Pawła II
''Po co mi mówisz''
wsłuchuję się
w szum strumienia
by w jego sile
odnaleźć moją nadzieję
w moim sercu
jak na rodzinnej fotografii
zatrzymuję najpiękniejsze momenty
i bezwolnie przemijam jak puch na
wietrze
wsłuchuję się w szum strumienia
i coraz bardziej doceniam
piękno
piękno Stworzenia
mimo niejednego trudu życia
bez zniechęcenia
jak źródło
płynę przed siebie
wsłuchuję się w ciszę
i choć przemijam
wiem
że nadzieja i pamięć nigdy nie umiera… .
lasthope
Komentarze (14)
Wspaniała inspiracją
hm... pozdrawiam ;-)=
lektury
ps.
a przy okazji zachęcam do lektóry poezji Karola
Wojtyły, bo warto
re: lasthope
nie mam zastrzeżeń do Twojego wiersza , ale
bardzo proszę sprawdzić wers po wersie z Tryptykiem ów
"inny wiersz".
to powyjmowane zdania i fragmenty z Tryptyku no chyba
ze ktoć chce zarzucić Świętemu Janowi Pawłowi II że
haniebnie PLAGIATOWAŁ samego siebie
na marginesie nawet w podanym przez Panią żródle jest
bez "Po ..."
...każdy szuka swojego źródła dla siebie, już od
Adama...wszak raj też je misłukryte...pozdrawiam
serdecznie, miło było poczytać
nigdy nie umiera… .Dobranoc ..
To co Pan , Panie janusze.k prezentuje, to Tryptyk
Rzymski, jednak zgodnie z moją wiedza istnieje również
inny wiersz Jana Pawła II-'' Po co mi mówisz''. Na
kanwie tego wiersza, napisałam swój własny. To on był
dla mnie inspiracją.
Odsyłam do źródła informacji:
http://www.apostol.pl/poezja/jan-pawel-ii/co-mi-m%C3%B
3wisz.
Z pozdrowieniami :)
okrojony paskudnie:
I
STRUMIEŃ
Ruah
Duch Boży unosił się nad wodami...
1. Zdumienie
Zatoka lasu zstępuje
w rytmie górskich potoków
ten rytm objawia mi Ciebie,
Przedwieczne Słowo.
Jakże przedziwne jest Twoje milczenie
we wszystkim, czym zewsząd przemawia
stworzony świat...
co razem z zatoką lasu
zstępuje w dół każdym zboczem...
to wszystko, co z sobą unosi
srebrzysta kaskada potoku,
który spada z góry rytmicznie
niesiony swym własnym prądem...
— niesiony dokąd?
Co mi mówisz górski strumieniu?
w którym miejscu ze mną się spotykasz?
ze mną, który także przemijam —
podobnie jak ty...
Czy podobnie jak ty?
(Pozwól mi się tutaj zatrzymać —
pozwól mi się zatrzymać na progu,
oto jedno z tych najprostszych zdumień.)
Potok się nie zdumiewa, gdy spada w dół
i lasy milcząco zstępują w rytmie potoku
— lecz zdumiewa się człowiek!
Próg, który świat w nim przekracza,
jest progiem zdumienia.
(Kiedyś temu właśnie zdumieniu nadano imię «Adam».)
Był samotny z tym swoim zdumieniem
pośród istot, które się nie zdumiewały
— wystarczyło im istnieć i przemijać.
Człowiek przemijał wraz z nimi
na fali zdumień.
Zdumiewając się, wciąż się wyłaniał
z tej fali, która go unosiła,
jakby mówiąc wszystkiemu wokoło:
«zatrzymaj się! — masz we mnie przystań»
«we mnie jest miejsce spotkania
z Przedwiecznym Słowem» —
«zatrzymaj się, to przemijanie ma sens»
«ma sens... ma sens... ma sens!»
SPROSTOWANIE!!!
to nie jest inspircja z "Po co mi mówisz" JPII
a:
Tryptyk Rzymski / I - Strumień /
1) - Zdumienie
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/i
nne/tryptyk_rzymski.html
Jeśli chcesz znaleźć źródło
musisz iść do góry, pod prąd.-
zgadzam się :)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Refleksja godna zadumy.
Miłego wieczoru:}
Zawsze żywa nadzieja w sercach.
niezwykle głębokia refleksja