Nadzieja
Z popiołu powstajesz
Gdy pali się życie
Łzy powycierasz kapiące
Potrafisz do pionu doły postawić
Górą przemówić by zwolnić.
Namiastką otuchy Trwogę przekonasz
Że trefne posiada łaski
I Miłość upomnisz jak stanie okoniem
Że siostry starają się bardziej.
Zmęczona czasami przycupniesz z umysłem
Napijesz się słabej kawy
Lecz kończąc łyk lury
Już wiesz będą spory
Bo Miłość zaciąga kotary.
Zaistnieć nie łatwo
Niepewność to bagno
Lecz warto mieć ciebie pod ręką
Z Miłością i Wiarą wytrzymasz nie mało
Ocalisz dożycie niejedno.
autor
trucizna
Dodano: 2023-11-22 20:55:06
Ten wiersz przeczytano 605 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
dla niektórych nadzieja jest jedyną nicią która trzyma
życie.
Treść utworu ukazuje siłę i wytrwałość nadziei w
trudnych chwilach życiowych. Dowodzi, że nawet gdy
pali się życie, nadzieja wypływa z popiołu, zdolna do
podnoszenia z upadków. Metafora np; "Miłość upomnisz
jak stanie okoniem" podkreśla znaczenie nadziei w
przekształcaniu trudności w możliwości.
(+)