Nadzieja

Nie mów mi, że to tylko chwilowe
Nie mów, że wszystko będzie jak dawniej
Bo nie jestem już dzieckiem, które bierze wszystko takim, jakie jest.
Ja nie zgodzę się na to...
Wiem, ze tam, skąd wypływa życie,
Wiem, że w głębi serca
Jestem silna i potrafię zmienić świat.
Więc nie bój sie powiedzieć prawdy, że nigdy nie wrócisz.
Bo wtedy uszanuję Twoją decyzję, i nie będę już walczyć.
Nie mów mi, ze to tylko odpoczynek,
Chwila wytchnienia aby nabrac powietrza.
Nie chcę godzić sie na to, ale jesli powiesz prawdę,
Jeśli otworzysz sie przede mna
Moja nadzieja zniknie.
I nie będzie już bólu oczekiwania.
Odchodząca nadzieja zabierze go ze soba, tak, jak wiatr porywa piasek na plaży.
Moja nadzieja bedzie jak piórko,
Odleci powoli, delikatnie, z wielkim wdziękiem
Ale nie wróci...
Będzie uzalerzniona od losu tak, jak piórko od wiatru
Odejdź, będę szczęśliwa.
Niech łzy nie widzą Ciebie,
Niech w spokoju i samotnie stoczą sie po policzku
Swoją własną drogą
Bo wszystko ma swoją drogę
A my stoimy na rozstaju
Ty musisz iść w inną stronę, bo tam jest Twoje szczęście.
Nie martw się o mnie...postoję tu chwilkę
Popatrzę jak moje życie odchodzi.

autor

inesik

Dodano: 2004-10-17 02:05:07

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie