Nadzieja w głębi duszy
Promyczek iskrzy się maleńki
Gdzieś na duszy dnie
Lecz mimo to jest wielki
Bo czasami raduje mnie
Choć czasami jeszcze śnię
Czuję wiosny w sercu bicie
Choć czasami to przytłacza mnie
Bo kochałem Cię nad życie
Na szczęście są ludzie
Wielkiego serca jak siostra ma
Pomagają innym w trudzie
Choć ona też cierpienie zna
Nadzieja w głębi duszy
Budzi do życia serce moje
Lód zalegający skruszy
Mam nadzieje, że też serce twoje...
... dzięki Ewciu siostrzyczko moja:) zawsze to trochę pomaga...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.