Nadzieja na mój cel...

Kryształem złota chciałam być
By dla mego księcia z uczuciem żyć
Błękitem rozlanym w jego marzeniu
By być w najskrytszym jego wspomnieniu

A przyszło mi rozdzierać powieki z łez
Nie czułam gdy kwitł beztrosko bez
I przyszło mi samej dryfować wśród dni
Gdzie nie ma tych pięknych i miłych chwil

Lecz wiem też, że życie jeszcze trwa
I do końca mego wielka gra
Poukładam katrty w wieczny kres
By moje życie miało sens

Choć czasem samej ciężko jest... ... odszukam ten piękny beztroski bez

autor

Niunia_21

Napisany: 2007-04-14 Dodano: 2007-04-14 15:05:14

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie