Nadzieja września

Liście padając lekko na ziemię żółcieją, złocieją
Wszystkie kolory lata zmieniają barwę, ciemnieją
Odchodząca pora w blasku słońca nam wszystkie dary zostawia
I nad tym co ona przyniosła każdy się zastanawia
A że była ona odmienną od innych i nadzieję choć nikłą wplatała
I o to co najważniejsze w życiu się spytała
Teraz znów nowy sezon przychodzi powietrze rześkie przywołuje
Kolorom brązu , złota i czerwieni dominować nakazuje
I babie lato po ogrodach, drzewach , parkach przychodzi
Inne doznania , inna nadzieję i serce z żalu oswobodzi
Jednak wszystko mówi, że i te dni szczęściem nie zaświecą
Trzeba poczekać na inne , może na lepsze przyszłe pory na skrzydłach przylecą
Bo życie jest zmienne raz dobrze się układa to znów złe fatum przychodzi
A miesiące brązowe pozwolą na godniejsze życie, bo słońce jeszcze mocno grzeje i los nigdy nie zawodzi
Pasjans z opadających liści powinien pomyślnie się ułożyć
Dać zdrowie, wiarę i optymizm, na dobre życie to wszystko złożyć
Wrzesień pora astrów kolorowych i lekkich obłoków na niebie pływających
Przynosi wiarę w zmianę na lepsze
Składając się z kropelek wzruszeń w sercu królujących

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2009-09-18 09:34:19

Ten wiersz przeczytano 786 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie