Nagroda

Pytasz niepewnie czy jest przeznaczenie
Czy musisz brać wszystko co daje Ci los
Mówisz: „na lepsze nic chyba nie zmienię
Bo wszystko co jest tu zapisał już ktoś”

W twą księgę życia wpisane cierpienie
A w losu obraz miłości stos
Wszystko co mija trawią płomienie
Na wspólne szczęście nadziei włos

Miłość prawdziwa ucieka przed Tobą
I z ciągłym kłamstwem spotykasz się
Jak można kochać nie będąc sobą?
Pytanie które tak dręczy Cię

„Gdzie Ten co pokochać zechce mnie?
Co miłość wyznać szczerą zdoła
Jedyny!!! potrzebuje Cię!!!”
W milczeniu sennym co dzień wołasz

I nie wiesz nawet co będzie dalej
Choć tam w niebiosach wiedzą już
Miłość ogromna z iskry małej
Ogarnie wkrótce dwoje dusz

Dostaniesz wreszcie swą nagrodę
Za dni cierpienia długie tak
I spotkasz w końcu tę osobę
Której tak długo było brak

autor

Józef K.

Dodano: 2006-04-01 00:11:06

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie