naiwność żywcem pogrzebana

zwiąż ją
póki śpi
póki się nie szarpie
na oczach mocno zaciśnij przepaskę
by nie patrzyła
wzrokiem szczeniaka
twarz swą w kamienną przyodziej maskę
zaknebluj usta
niechaj nie jęczą
wysokim głosem nie proszą litości
zarzuć na plecy
choć zmiękną kolana
wznieś worek z ciężarem swej naiwności
dół na dwa metry
wgłąb
wszerz
i wzdłuż
tam ją pochowaj
swój balast tam złóż
ziemią ją przysyp
wilgotną
gliniastą
zbliż ucho do grobu
czy cokolwiek słychać?
nie
to nie ona
to w tobie coś trzasło
czy umiesz się cieszyć
że już
nie oddycha?

autor

ash

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-09-27 00:02:55

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie