Najgłębsze źródło

Z pokorą przyjmujesz los
cierpienia i męki
wypełniając wolę Ojca.
Rozpościerając ramiona
na drzewie krzyża -
Umierasz.

U Twoich stóp świat.
który umiłowałeś do końca.
Świat, który przyjął Cię w ubóstwie
we własnym zagubieniu,
piękny i okrutny.
Świat, na który spływa Twoja święta
i niewinna krew.

To my, to nasze życie obarcza
Cię cierpieniem.
Własną pychą coraz mocniej
wciskamy kolce ciernia w Twoją skroń.
I ja każdego dnia zadaję Ci ranę,
przybijam gwóździem Twoją dłoń,
która błogosławi mi na drogach życia.

To ja chłostam twarz, patrzącą
na mnie z miłością.
Upadasz pod krzyżem
a ja przyglądam się obojętnie,
znieważam Twój wizerunek.

- Nie użyłeś Boskiej władzy,
aby zstąpić z krzyża,
bo Twoja MIŁOŚĆ - najgłębsze źródło.



autor

autor

Krysy

Napisany: 2015-03-29 Dodano: 2015-03-29 13:51:41

Ten wiersz przeczytano 1102 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie