Najpiękniejsze przychodzi przed...
Podobno - kto rano wstaje,
temu los daje najlepsze.
Jest piąta - popijam kawę,
czekam na świt. Myślę - szczęście
to zbiór dobrych chwil, nanosekund
- uśmiechów, słów, błysków w oczach,
zapierających dech w piersiach
co dzień to innych widoków.
Podnoszę rolety, słońce
zagląda do filiżanki,
wsypuje drobinki złota,
rozświetla ego. Dziś dam ci
wszystko co mam - nieprzebrane
pokłady dóbr ciepło-czułych
i cichy port z drobnych ramion.
Po latach zgryzot czas cudów.
https://www.youtube.com/watch?v=pywa6BjhaDM
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2018-03-14 15:19:31
Ten wiersz przeczytano 2584 razy
Oddanych głosów: 75
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (85)
Puenta wywołuje optymistyczny uśmiech Aniu
Pozdrawiam serdecznie paa :)
Rozświetliłaś uśmiech :) pozdrawiam
Cudne:)
Pieknie i nastrojowo serdeczności
" cichy port z drobnych ramion " czułe ,małe a wielkie
- pięknie :) serdeczności moc ...
Oby do wszystkich przyszło i pozostało to co
najpiękniejsze, pozdrawiam :)
Bardzo ładnie o pokładach dóbr ciepło-czułych :)
Serdecznie pozdrawiam :)
U Ciebie zawsze ciepło i nastrojowo.
Pozdrawiam Aniu:)
P.S.
Dzieki za nieznany mi link.
Witaj,
poranne ciepłem rozbudzone refleksje - bardzo
romantyczne.
Uparcie powtarzam; życie - cudzie...
Czasem tak trudno się doczekać takich reminiscencji.
Dziękuję za pamięć i życzenia.
Serdecznie pozdrawiam.
pozdrawiam serdecznie i oby te cuda codziennie
dodawały sił do życia...
Subtelny obraz oddanej miłości.
Pozdrawiam Aniu :)
"i cichy port z drobnych ramion..."
Jakie to piękne i pełne miłosnej obietnicy.
Pozdrawiam na spełnioną nockę:-)
Pięknie o poranku i miłości, ja jestem z natury sowa,
dlatego ranne wstawanie jest dla mnie koszmarem,
godzina siódma to już jest wyzwanie, a piąta to istny
koszmar, choć bywało, że tak wstawałam, nawet przed
piątą, ale to było ponad moje siły, bowiem zasypiam
późno...
Bardzo piękny wiersz o uczuciach, a ostatnia strofa
jest najcudniejsza msz.
Pozdrawiam serdecznie Aniu :)
to