Najpiękniejsze słowo...

szła do mnie chustką wycierała twarz
krople potu na czole w oczach smutek
zawołała-wybacz córko
stoję obok wierzby
jej gałęzie zwisają bezsilnie
liście drżą kroplami łez
tyle ich było..
mijały lata obok ja i ty
ręce nie dotykały nie tuliły
porzucona
pod cudzym dachem
okaleczona nie umiałaś dać uczuć
dziś rozumie...
wierzba przypomina twój los
wyżłobione rysy cierpienia
obejmuję szorstką korę z czułością
w jej cieniu mój cień
łączy się z myślami
o tobie
kocham ciebie mamo
stanę nad twym grobem
szepcząc modlitwę błagając
niech moje serce
połączy się w niebie
z twoim

autor

NiebieskaDama

Napisany: 2011-05-19 Dodano: 2011-05-22 07:21:07

Ten wiersz przeczytano 1320 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie