Najtrudniejsze jest czekanie

Najtrudniejsze jest czekanie ,
Kiedy nie wiesz co się stanie,
Gdy nadzieja ledwo co już tli się w sercu.
Chciałbyś wiedzieć dokąd iść masz
I gdzie twoja droga zmierza
I co jeszcze musisz złożyć na ołtarzu.

Na nic prośby twe , błagania
O byt duszy zabiegania,
Fatum sukno swe już rozścieliło.
Nie ma pełnych wina dzbanów
I otwartych oceanów,
Tego o co twe serce się biło.

Pytasz siebie co się stało
Gdzie twe życie się podziało
I wskazówki chciałbyś cofnąć, lecz się nie da.
Zegar czasu i kat marzeń
Zawsze z sobą tańczą w parze
A gdy tańczą mrok zapada, idzie Bieda.

Dobro i zło toczą walkę,
Nieustanną i nierówną,
Los na przemian dzieli ich zwycięstwa.
Nie rozumiesz po co ból ten
I dlaczego szczęścia mało.
Szukasz sensu swojego jestestwa.

Przeklinając wszystkich świętych
wciąż na palcach liczysz błędy,
Wierząc jeszcze w sprawiedliwość sądu.
Ważysz wszystkie za i przeciw
I że tez pomogłeś w biedzie,
Wyczekując wciąż na morzu lądu .

Już bez sił twoje ręce
Wznosisz modląc się w podzięce,
Dając Bogu jeszcze raz ostatnią szansę.
Byś w dobroci mógł pozostać
I do swego czasu dotrwać,
Leżąc krzyżem błagasz o dyspensę.

Jakby tego było mało
Cierń znów wbija się w twe ciało
Życie wciąż zadaje nowe rany.
Chciałeś tylko dotknąć nieba
Ludzka, zwykła to potrzeba,
a zostałeś przez ból pragnień pokonany


To ostatni dzień katuszy
Tak przysiągłeś sobie w duszy
I już dzisiaj niechaj się rozstrzygnie.
Nie wytrzymasz tego dłużej
Mówisz - wygram albo umrę,
Boże, zrób coś, bo ciało me stygnie!

autor

Liliana_M

Napisany: 2008-04-11 Dodano: 2008-11-24 11:42:06

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie