najwiernieszy kompan mój

Wciąż tu jesteś.
Przyszedłeś cichutko,
kryjąc swe lico atramentowej nocy chustą.

Przyniosłeś mi bukiet lodowych kwiatków,
śnieżne ich płatki iskrzyły się w martwym blasku nowiu.
Tuliłam je a one nikły.

Ty stałeś obok, przyglądając się z wdziękiem
tej urokliwej scenie.

Dziś biegnę, tonę w tych samych śnieżnych kwiatów płatkach,
a wiatr który towarzyszył Ci na pierwszym naszym spotkaniu ociera ciepłe łzy z rumianych policzków.
Czuję mróz Twojego oddechu,
jesteś tak blisko,
jak zwykle w zasiegu dłoni.
Czasami bliżej…

Teraz też jesteś tu,
mój wierny kompanie.

Smutku…

autor

LiliaLeśna

Napisany: 2010-12-06 Dodano: 2010-12-23 18:44:16

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie