Nam

Nachylasz się nade mną i spełnia się przemiana
Końce mych piersi prężą się olśnione
Brzuch-alabastrowa rzeźba zachęca swoim blaskiem
Lecz nie chłód i niemoc zeń wypływa,
A giętka i miękka łasica pożądania.
I biegnie ku Tobie jej cień niecierpliwy
Nurza się we włosach i tarza po Twym łonie
I masz juz ją w sobie
I mam już Cię w sobie
I kroczysz tak dumny, sprężyście stukocząc
poprzez zakamarki mych wyżyn i dolin
Nachlasz się nade mną i mieni się spełnienie.

autor

vintage

Napisany: 2005-08-27 Dodano: 2005-08-31 17:53:18

Ten wiersz przeczytano 638 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie