Namiastka
Zsunęłam ze stóp zmęczenie
Troski wiatrowi sprzedałam
Do słońca puszczałam oczko
Oddałam mu się cała
Fale karmiły spokojem
Żagle z błękitem tańczyły
Mogłabym nazwać to szczęściem
Gdybyś tu był mój miły
autor
ewaes
Dodano: 2017-08-19 06:36:22
Ten wiersz przeczytano 1025 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
@Zosiak - - miałaś rację, teraz są wiatru jak mu je
sprzedałam :)
"wiatrówki", też było nieźle ;)
ewaes, wiesz jak to się nazywa?
Czytanie bez zrozumienia :))
To były troski wiatru.
Przepraszam, ale teraz jest dla mnie czytelniej :)
@Roma - - ślicznie dziękuję :*)
@filutku - - tak, cieszę się każdym promyczkiem,
biedronka, uśmiecham się ale na prawdę szczęśliwa
jestem gdy jest blisko:)
Dziekuje, wiatrówki telefon wstawił udając
madrzejszego :) :)
@Janusz K--milo mi, dziękuję :*)
- gdybyś tu był przy mnie miły - tak mi się
przeczytało. Uściski poranną porą Ewuś:-)
Ewa, te wiatrówki, miały być wiatrem.
Ty jesteś w pełni szczęśliwa, gdy masz przy sobie
swojego ukochanego.
Tylko wtedy zauważasz, że świat jest piękny.
Pozdrawiam.
Ładnie wszystko zostało ułożone, miło przeczytać.
Pozdrawiam.
@Slawku - - asz ty masz marzenia! :) :)
Dziekuje ci bardzo :*)
@Zosiak - - bardzo dziękuję :*) poprawiłam :)
...rodziny
Chciałbym być w dzień Słońcem, aby nieskrępowanie móc
oglądać Twoje ciało. :)
A w nocy Księżycem, aby zaglądać do sypialni przez
szczelinę między zasłonami.
Życzę miłego dnia na łonie....
No tak, to tylko namiastka szczęścia ;)
Miłego weekendu.
"Troski wiatru sprzedałam"
Myślę, że - wiatrowi :)