Napięcie

Ranek niewiosennie drzewa w biel ustroił.
Szron trawniki zmroził, twardo w garści trzyma,
przywarła do matki wierzbowa kocina,
w napięciu wiosennym, nagi dąb się modli.

Słońce wstało wcześnie i drżącym promieniem
wiesza na gałęziach kryształowe łezki,
przebiśnieg zadzwonił zanim ranek przekwitł,
żuraw rozklangorzył świt pod naszym niebem.

Widziałeś to piękno, możesz być szczęśliwy.
Wiesz, nasz mały śpiewak zza morza dziś przybył,
pochował w jaśminie najpiękniejsze nutki.

Bocian zaklekotał, by świat nie był smutny,
wiatr porwał ze sobą wszystkie myśli brzydkie
ach, w twoich ramionach co dzień piękniej kwitnę.

autor

Stella-Jagoda

Napisany: 2014-02-24 Dodano: 2014-02-24 11:09:56

Ten wiersz przeczytano 2432 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Sonet Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie