Napisałem do niej

Spoglądam wyobraźnią

Stoję tam gdzie mi wskazałaś,
na wzgórzu gdzie ptaki czekają,
usłyszysz ich głosy,
jesienią śpiewają.

Zasłuchany w ich głosach
widzę ich na tle tęczy,
ty dziewczyno to namalowałaś słowem poezji,
pod obrazem dla ciebie układam bukiecik frezji.

Idę za melodią ukrytą tam gdzie siedem zórz,
krokami w tańcu, gdzie słychać falę mórz.
Zagram tobie brzmieniem harfy głosy fantazji,wydobędę z niej piękno,
niech się ono tobie w barwach jawi.

Pragnę by tony płynące ze strun harfy,
przyoblekły świat i ciebie całą w przepiękne szarfy.
Spieszę by dobiec tam gdzie złocisty krąg,
tam czeka piękno,
zatańczę, trzymam i zachwycam się piękną
wysmukłą sylwetką twoich rąk.

Pobiegłem tam gdzie mi wskazałaś –
jestem u ich wrót -otwieram je,
pada na mnie blask –
to poezji cud.
Dziewczyno w niebieskość mnie wprowadzasz,
wskazujesz mi drogę tam,
gdzie wiem, ze z moim uczuciem nie będę sam.

Twoje słowa są pobudliwe do wszystkich zmysłów,
odbieram je właśnie w ten sposób,
delektuję się i sytością karmie serce, duszę, wzrok
-towarzyszę tobie co dnia krok w krok.

Pozdrawiam -Bolesław

autor

slonzok

Napisany: 2013-04-27 Dodano: 2019-04-27 03:39:57

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie