** PRZEMIJANIE **

Lato pakuje powoli walizy.
Zbiera swe barwy, smaki i odgłosy.
Jego suknia złote przybiera kolory.
Rudzieją, kasztanieją jasne dotąd włosy.

Jesień nieśmiało zagląda w me progi.
Liściem, to żołędziem zacznie ścielić stopy.
Zasiewa w mym sercu nostalgii ziarenko...
Że czas wciąż ucieka mam poczucie trwogi.

Nie zatrzymam lata - próbuję w pamięci!
Czasu nie powstrzymam - nie mam na to wpływu!
My wciąż zabiegani i pracą zajęci
gubimy gdzieś po drodze cennych chwil ogniwa.

Pozbieram momenty piękne do koszyka.
Jak grzyby, kasztany i dary jesieni.
Z korali jarzębin uplotę różaniec
i modlić się będę, by czas nas nie zmienił.

Bo wiem, że kochając zawsze go odnajdę
nie mając się zdaje ani jednej chwili.
Czas pędzi na oślep, przecieka przez palce.
Kto go wykorzysta – ten będzie szczęśliwy.

autor

nureczka

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-09-01 00:12:26

Ten wiersz przeczytano 676 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie