napiszę
Jestem już staruszka
I chodzić nie mogę
lecz pamieć mam dobrą,
wiersze pisać mogę.
W osiemdziesiątym roku,
meża pochowałam.
Córki za maż wyszły
ja zostałam sama.
Czterdzieści osiem lat
ja wtedy miałam
lecz drugiego meża
mieć nigdy nie chciałam.
M M
autor
Marianna1931
Dodano: 2013-09-11 06:08:02
Ten wiersz przeczytano 1727 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
tak jak napisał karat życia nie można napisać, życie
trzeba przeżyć,dziekuje Wszystkim za komentarze i
głosy-pozdrawiam serdecznie
Najpiękniejszą poezją jest życie!
Pozdrawiam serdecznie!
Serdecznie pozdrawiam
Bywa i tak...smutno.
Pozdrawiam :)
Zawsze jest czas by pisać wiersze. I każdy czas jest
na to dobry. Pozdrawiam.:)
Wierna żona,widać bardzo kochałaś.Wielkie
ukłony.Pozdrawiam.
Kłaniam się nisko! ;))
życiowy wiersz życze zdrowia jak najwięcej pozdrawiam