napiszę
Jestem już staruszka
I chodzić nie mogę
lecz pamieć mam dobrą,
wiersze pisać mogę.
W osiemdziesiątym roku,
meża pochowałam.
Córki za maż wyszły
ja zostałam sama.
Czterdzieści osiem lat
ja wtedy miałam
lecz drugiego meża
mieć nigdy nie chciałam.
M M
autor
Marianna1931
Dodano: 2013-09-11 06:08:02
Ten wiersz przeczytano 1723 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Miłość nie zna granic, jesteście tylko trochę dalej od
siebie. Kiedyś znowu będziecie razem, mocno w to
wierzę i zapewne Ty też. Pozdrawiam.
PIĘKNY WIERSZ - zaskoczyła mnie Pani. Bóg dał Pani
nieskazitelny umysł ,którego nie dotyka zacierający
wszelkie ślady bezlitosny czas.
Dla Pani z wyrazami szacunku - niektórzy POECI już tu
za życia na ziemi , doznają radości i docenienia :)
są anioły , tu na ziemi
w ludzkiej skórze wśród nas kroczą
są miłością przepełnieni
nienawiścią nas nie droczą
uczuciami promieniują,
to zanika wśród nas ludzi
tacy ludzie wnętrze czują,
że jest inaczej , niech nikt się nie łudzi..
Życzę dużo zdrówka i dużo dużo jeszcze lat w pięknym
życiu!:-)).Pozdrawiam.
Ja jestem tu najmłodszy (ur.2007r.)
Miło poznać "chyba najtarszą bejowiankę"...Pisz, pisz,
pisz, pisanie to fajne zajęcie jest!
Przepraszam poetko, nalożyly się z wklejania ,,,
Wybacz ?
Pozdrawiam1
Hania
Wiek nie ważny , wazJesteśmy a ponad
Teraz , gdy nauczyliśmy się latać w powietrzu jak
ptaki
pływać pod wodą jak ryby,
brakuje nam tylko jednego nauczyć się
żyć na ziemi jak ludzie.
G.B. Show
kwitniejemy w rozsądku
piękniejemy z roku na rok
listowień owszem i zachwyceń
męskich dębów szerokich ramion
żeńskich brzózek delikatnej powłoki
w zieleni ukrycia kolorowe zdjęcia
wywołane na rozkaz dławią
drzewa mają to w sobie
zachwycają pięknością lat
jak rąbiący w sens wróżb
zadumani szukamy mądrości
spoglądamy w pędy młodości
nieuchronnie zmieniamy się w drwa
może położyć różę
może wypuści korzenie
i wśród ludzi tuż obok
odnajdziemy ten prawdziwy
aż ludzki świat
co w duszy gra!
Pozdrawiam!
Hania
....nić dodać ni ująć, zawsze jesteś sobą i masz
ciekawe poglądy...i fajne wiersze napisałaś jak będzie
kolejny daj znać ...proszę.
Witam Panią i pozdrawiam serdecznie :)
I ja witam.
Witam na Beju! Wnioskuję, że opisujesz własne życie,
to dobry pomysł zaangażować się do pracy
pisarskiej...samotność nie jest sposobem na życie.
Życzę pociechy z rodziny i wielu pomysłów pisarskich.
Pozdrawiam.:)
e tam zaraz sama jak masz dzieci:))
będzie dobrze:)
Życie się przeżywa,z opisaniem żyć lżej.wszystkiego
dobrego.
Piękny wiersz wspomnieniowy. Podziwiam Ciebie. Jesteś
prawdziwą żoną (teraz wdową) i kobietą. Ważne, że masz
córki, które zawsze będą za Tobą. Serdecznie
pozdrawiam
temat rzeka życie
fajnie piszesz choć bez rymów ale z sensem
czytałam jednym tchem
pozdrawiam
życzę zdrowia i natchnienia
pisz wiersze, opisuj życie ,to tak jakbyś po trosze
jeszcze raz je przeżyła, pozdrawiama serdecznie