Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

napiszę

Jestem już staruszka
I chodzić nie mogę
lecz pamieć mam dobrą,
wiersze pisać mogę.

W osiemdziesiątym roku,
meża pochowałam.
Córki za maż wyszły
ja zostałam sama.

Czterdzieści osiem lat
ja wtedy miałam
lecz drugiego meża
mieć nigdy nie chciałam.


M M

autor

Marianna1931

Dodano: 2013-09-11 06:08:02
Ten wiersz przeczytano 1723 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (23)

_wena_ _wena_

Miłość nie zna granic, jesteście tylko trochę dalej od
siebie. Kiedyś znowu będziecie razem, mocno w to
wierzę i zapewne Ty też. Pozdrawiam.

Martita89 Martita89

PIĘKNY WIERSZ - zaskoczyła mnie Pani. Bóg dał Pani
nieskazitelny umysł ,którego nie dotyka zacierający
wszelkie ślady bezlitosny czas.

Dla Pani z wyrazami szacunku - niektórzy POECI już tu
za życia na ziemi , doznają radości i docenienia :)

są anioły , tu na ziemi
w ludzkiej skórze wśród nas kroczą
są miłością przepełnieni
nienawiścią nas nie droczą
uczuciami promieniują,
to zanika wśród nas ludzi
tacy ludzie wnętrze czują,
że jest inaczej , niech nikt się nie łudzi..

misiaczek1985 misiaczek1985

Życzę dużo zdrówka i dużo dużo jeszcze lat w pięknym
życiu!:-)).Pozdrawiam.

emcio emcio

Ja jestem tu najmłodszy (ur.2007r.)
Miło poznać "chyba najtarszą bejowiankę"...Pisz, pisz,
pisz, pisanie to fajne zajęcie jest!

hannap hannap

Przepraszam poetko, nalożyly się z wklejania ,,,
Wybacz ?
Pozdrawiam1
Hania

hannap hannap

Wiek nie ważny , wazJesteśmy a ponad



Teraz , gdy nauczyliśmy się latać w powietrzu jak
ptaki
pływać pod wodą jak ryby,
brakuje nam tylko jednego nauczyć się
żyć na ziemi jak ludzie.

G.B. Show

kwitniejemy w rozsądku
piękniejemy z roku na rok
listowień owszem i zachwyceń

męskich dębów szerokich ramion
żeńskich brzózek delikatnej powłoki

w zieleni ukrycia kolorowe zdjęcia
wywołane na rozkaz dławią

drzewa mają to w sobie
zachwycają pięknością lat

jak rąbiący w sens wróżb
zadumani szukamy mądrości

spoglądamy w pędy młodości
nieuchronnie zmieniamy się w drwa

może położyć różę
może wypuści korzenie

i wśród ludzi tuż obok
odnajdziemy ten prawdziwy
aż ludzki świat
co w duszy gra!
Pozdrawiam!
Hania

justyn55 justyn55

....nić dodać ni ująć, zawsze jesteś sobą i masz
ciekawe poglądy...i fajne wiersze napisałaś jak będzie
kolejny daj znać ...proszę.

Ola Ola

I ja witam.

marikarol marikarol

Witam na Beju! Wnioskuję, że opisujesz własne życie,
to dobry pomysł zaangażować się do pracy
pisarskiej...samotność nie jest sposobem na życie.
Życzę pociechy z rodziny i wielu pomysłów pisarskich.
Pozdrawiam.:)

LuKra47 LuKra47

e tam zaraz sama jak masz dzieci:))
będzie dobrze:)

Cecylia Dąbrowska Cecylia Dąbrowska

Życie się przeżywa,z opisaniem żyć lżej.wszystkiego
dobrego.

Adaśko Adaśko

Piękny wiersz wspomnieniowy. Podziwiam Ciebie. Jesteś
prawdziwą żoną (teraz wdową) i kobietą. Ważne, że masz
córki, które zawsze będą za Tobą. Serdecznie
pozdrawiam

Tenia Tenia

temat rzeka życie
fajnie piszesz choć bez rymów ale z sensem
czytałam jednym tchem

pozdrawiam
życzę zdrowia i natchnienia

ARABELLA ARABELLA

pisz wiersze, opisuj życie ,to tak jakbyś po trosze
jeszcze raz je przeżyła, pozdrawiama serdecznie

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »