Naprzód

Chociaż doświadczeń mych jest nadal mało
na drodze swej potykam sie co krok
widzę, że to dopiero jest początek,
że życie swą przestrzeń przede mną otwiera.
W tym blasku nie umię dostrzec co mnie jutro czeka
mimo to idę, błądzę i powracam...
Wciąż posród skał i szumów wiatru
myślę gdzie cel jest tej ludzkiej wędrówki,
kontempując nad tą egzystencją
trwam,
bojąc się
podążam naprzód.

autor

A-t-k-a

Napisany: 2006-04-22 Dodano: 2006-04-22 11:30:03

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie