Narkomanka

Wiersz jest dedykowany wszystkim narkomanom ,którzy umarli przez nałog.Dedykuje go także tym którzy wyleczyli się z brania narkotyków.

Zamknięta w mroku,w przestrzeni,w nicości,
przgneła dotyku,ciepła,milości,
pragneła by ktoś ją zauważył,pocieszył,zrozumiał,
lecz nikt nie prubował,nie chciał,lub nie umiał,

Była trupem za życia,zmorą w ludzkim ciele,
od ludzi nie chciała nic,nie oczekiwała zbyt wiele,
nie pamiętała dnia,gdy cieszyła się i uśmiechała,
choc miała wiele miłości w sobie.....
tak naprawde nigdy nie kochała.

Pamiętała dzień gdy wzieła strzykawkę do ręki,
nie wiedziala że to koniec życia,początek jej męki,
była bardzo szczęśliwa;tak jak tego chciała,
juz wtedy zaczeła znikać.....
powoli umierała.

Strzykawka była dla niej lekarstwem;na zło świata,cierpienie,
nie wiedziała ,że pozbawia ją wszystkiego,że traci sumienie,
nie czula,że oddala ją od rodziny,przyjaciuł,znajomych,
w świat nienawiści i mysli urojonych.

Teraz gdy bierze strzykawkę,trzęsą jej się dłonie,
jej dusza krzyczy,jej serce płonie,
błaga o litość ,pomoc,zrozumienie,
by stało się cokolwiek,by odeszło cierpienie.

Wie że musi odejść,wie że to już pora,
nie wytrzyma juz dłurzej,gdyż jest bardzo chora,
dotykając swego ciała,nie czuje dotyku,
nawet jak zawoła....
nikt nie usłyszy jej krzyku.

Idzie do kolegi....dał jej wszystko co miał,
on nie wie że to ją zabije,że to będzie złoty strzał,
lecz ona już leży martwa,odeszła,nie żyje,
pozostał mrok i tajemnica,którą w sobie kryje.

Ten wiersz jest dedykowany także wszystkim ludzią którzy nie potrafią sobie poradzić w życiu.

autor

martwa

Napisany: 2005-11-26 Dodano: 2005-11-29 15:47:34

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie