Narodziny….

Kotłowało się coś niemożliwie,
Najwrażliwszym duszom się mieszało.
Ujścia szukało coraz żywiej.
Krzycząc w środku: ,,mało, jak to mało!!’’

A ci z czuciem, jak piórka na wietrze,
Co wiedzieli , że się kończą słowa,
Dusząc się i czekając na jeszcze,
Próbowali coś wyrazić od nowa.

Lecz wciąż osiągali ten sam moment.
A wzruszenie chcieli dalej móc dotykać.
I rozpocząć to pozornie zakończone.
Z tej potrzeby narodziła się muzyka.

Narodziły się dla uszu rytmu barwy,
Moce brzmienia wśród płynącej dźwięku fali.
Wystrzeliły przytłumionych uczuć salwy.
Bez muzyki jacy bylibyśmy mali.

....po zwykłych słowach......pojawiła się poezja.....po niej....muzyka.....taniec...malarstwo.....a może wszystko od razu?... Dla mnie muzyka.....( wraz z poezją)to już komplet.......

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-08-20 00:37:15

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie