Nas już nie ma

Na samym początku zawsze jest pięknie, z upływem czasu
ludzie zapominają co to jest przysięga i wierność :)))


Pozdrawiam milutko :))

Smutny nostalgiczny wiersz,pozdrawiam

to smutne, gdy ludzie się rozchodzą na zawsze...

Niesamowicie smutny,ale dzięki temu piękny wiersz
stworzyłaś...Pozdrawiam serdecznie.

Znakomicie przedstawiona dramatyczna sytuacja.
Smutne to, gdy drogi się rozchodzą, jakże często jest
to konieczność, aby można było żyć godziwie...
Samo życie...
Uściski najcieplejsze.

Smutne, rozwody są najgorsze dla dzieci, ale, jest
trochę ale.

/Niepodobną do miłości
barwą malowane sny
nie ma Nas
tylko Ja i Ty/

Pozdrawiam:)

ze smutkiem i powagą odbieram takie wiersze, samo
życie.

żal..."Gdzie słów przysięga"...- smutne - prawdziwe
- serdecznie pozdrawiam.

A jednak bardzo zal.Pozdrawiam cieplo.

"w pogoni za niepewnym jutrem
i za tym aby coś do chleba
zapominamy wciąż o sobie
jeżeli tak jest to mi przebacz"
Krzysztof Daukszewicz
Takie czasy chyba że żyje się zbyt szybko i zbyt
osobno. Pozdrawiam

Skoro razem nie można... Pozdrawiam!

Ale gdzieś między słowem a żalem prześwituje
nadzieja,że nie wszystko stracone bo My tak łatwo
rozdzielić się nie da - mimo, że niepodobną barwę mają
sny Wiersz smutny Ładnie ułożony Ciepłe pozdrowienia:)