Nasz świt
obudź mnie
głód miłości w oczach uchwycisz
przechylisz kibic ku sobie
jak grono winogron
w naszym ogrodzie
tańczyliśmy magiczną sambę
w powoju liści nasze złączone ciała
wierszem i piosenką
nie wyśpiewam
twoje ręce wydobywają melodię
trącą jedną strunę
a nucę pieśń
wiesz którą...
niebiańskie mgły poranne
wstaje nieśmiało słońce
ogród w rosach my w łzach
krew pulsuje magiczną sambą
serce drżące od bólu rozkoszy
ach-umrzeć wraz z tobą
o świcie
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-09-28 08:07:54
Ten wiersz przeczytano 446 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
kolorowe emocje - śliczny wiersz.
Witam. Piękny ten świt. Pozdrawiam .
O świcie, świat cały tonie w błękicie, i Wy w rytmie
samby oddajecie mu swoje życie.
Poezja.
Pozdrawiam:)
nasz świt - ujrzałem bajeczny obraz - i miłość
Prześliczny... i....delikatny.... :)
Prawdziwa magia i chemia dwóch ciał bardzo ładny
wiersz pozdrawiam :)
Piękny wiersz.Pozdrawiam!
Co to za czary o swicie?Piekny wiersz Danusiu.
Pozdrawiam Cie bardzo cieplutko.+++