Nasza ławka została sama...

Czekałam aż przyjdziesz…
W tym samym miejscu.
O tej samej porze.
Ta sama ja.
Te same włosy.
Ta sama torba.
Ten sam makijaż.

Czekałam długo.
Za długo.
A może dałam ci za mało czasu?
Może powinnam zostać jeszcze chwile?
Po prostu być cierpliwą.


Nie przychodziłeś…
Odeszłam.
Nasza ławka została sama…
Brązowo-złote liście pokryły jej powierzchnię…


Już nie czekam.
Nawet nie zastanawiam się,
czy tam kiedykolwiek przyszedłeś.
Zamknęłam wszystkie wspomnienia.
Co do jednego…
Spoczywają w czerwonej skrzyneczce – leża na dnie mego serca…

Klucz do nich masz tylko ty.
Nawet nie wiesz ze twoja usta to on…

autor

KaRkA

Napisany: 2006-12-29 Dodano: 2006-11-29 20:53:53

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie