Naszyjnik bólu
Miłość zaszufladkowana gdzieś na dnie
wspomnień
studnia beznadziei
Jak zamknięta książka w regale życia
samotność niczym martwe morze
bez fal
kołysane cierpieniem
otulone powiewem żalu
pustka mała perła goryczy w naszyjniku
bólu
autor
Anna Futyra
Dodano: 2013-02-25 20:23:47
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Nie przegadane, BEŁKOTLIWE !
spoks ma racje, lubie metafory ale tutaj jakos... nie
czuję ich.przegadane.
Przeładowany quasi metaforami (wysilonymi zresztą) tak
krótki tekścik niebezpiecznie igra na krawędzi kiczu.
Przyszedł mi na myśl pomysł
na naszyjnik skazańca
jak kat wykopał mu taboret
spod nóg...
ot taki wisielczy humor
Pozdrawiam serdecznie
dobry i ładny wiersz, w nim bogate słowa, pozdrawiam
..kołysanie cierpieniem,utulone powiewem żalu...podoba
mi się ten wiersz i w nim zawarte słowa.
Dalej mam dwa konta z wierszami... nie mogę się
połapać!