Natchnienie
Dla Ciebie P.B.:)
Natchniona zielonym powietrzem
Ruszona świeżym potokiem
Płyną słowa, unoszą się myśli
Dlaczego brakuje wciąż sił...?
Gdzie uchodzi ta wiara...?
Piszę, choć nie wiem dla kogo
Myślę, choć nie wiem przez kogo
Proszę, choć nie wiem kogo
... i o co.
Dusza płynie w rzece
Potok słów omija przeszkody
Sypią się wersy
Łączą sie w całość
Znów pytam: dlaczego?
Wierzę w swoją przyszłość
Nie wierzę w śmierć;
i choć życie me płynie jak rzeka
tak jak słowa – ominę przeszkody.
Ze słów i rzek powstaje morze
ono dla Ciebie przysłania zło.
Dla Ciebie błękit jego powierzchni
odbija moją twarz.
To wszystko płynie dla Ciebie
choć nawet o tym nie wiesz...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.