Natchnienie

to dobrze że nie mam natchnienia
ono nic nie zmienia
pod peleryną kasztanów
deszcz plącze moje włosy
trochę mniej niż zwykle
tylko tęcza na niebie
patrzy w moje oczy
tak samo
jak dzień
co zaczyna się od ciebie

po deszczu
w złotym pyle
białe skrzydła suszą
wystraszone motyle
miodne pszczoły
wiją kwiatom pszczeliny
ślady wielkich źrenic
życia dobre nowiny

naszych kwiatów
które rosa płucze
ze snów zimowych
niech się nie ważą
dłonie obcych ludzi
zrywać dla siebie

one będą rodzić
dla nas
dla ciebie

to dobrze
że nie mam natchnienia
życie jest światłem
każde światło
rodzi smugę cienia

autor

Mirosław Madyś

Napisany: 2010-12-27 Dodano: 2018-12-27 11:50:39

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie