Natura miłości
w kroplach deszczu
w strumieniu łez nieba
pocałujesz moje wargi
a woda zmyje nasz grzech
gdy nocą srebro nad nami
oświetli aksamitne niebo tysiącem gwiazd
księżyc położy swój blask na mych ustach
to ty odegrasz rolę swego życia -
księżyc
w odnalezionym raju siedzimy
zrywamy zakazane owoce
ich sok oczyszcza nas z grzechu
gdy spijamy go ze swych warg
bo miłość niesie dobro
i wybacza wszystko
mocą swego potężnego uczucia
ułaskawiającego nas
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.