Naturalnie
Utkane na olbrzymiej powierzchni
tłoczno jak w zaludnionym wielkim
mieście
jestem tu
wśród drzew
tak bardzo pojedyncza
tu liście mienią się żywą zielenią
zlewają w wielobarwny ocean
brylanty rozsiewa dzień
w bogaty las
i moje ciche ja
mam nienaturalnie płowe włosy
przemysłowe tekstylia
paznokcie z jaskrawym różem
jestem taka współczesna
kontrastuję w lesie
jak plama na obrazie
jak skaza na krysztale
ale dusza
słucha lasu
i tańczy
Komentarze (14)
Duch czasu też ma swoje wymagania,
którym ulegamy, zewnętrznie,
:)
Bez natury człowieka czeka szybki koniec ..
Pozdrawiam:)
jakżesz taka współczesna trafiła do lasu ? czyżby
jogging
Też lubię las. Ale większość lasów też jest
nienaturalna: "przemysłowe" gatunki drzew, mniej
więcej równy wiek całego drzewostanu, wycinka drzew
"chorych". Niewiele ma to wspólnego z naturą. Już
nawet w Puszczy Białowieskiej wycina się drzewa z
powodu korników (jakby kornik nie był częścią
natury)...
Obcować z naturą to prawdziwe szczęście a jeszcze mieć
czas by ją podziwiać - w ciszy to szansa rzadka.
A ja powiem przewrotnie - wszystko jest naturą... :) I
te "przemysłowe tekstylia" (brr, jak to brzmi), które
wyprodukowano np z pochodnych ropy naftowej:)
Trawestując: "Prochem jesteś, i w proch się obrócisz",
powiedziałabym - "naturą jesteś, i z naturą się
zjednoczysz"
Pozdrawiam serdecznie:-)
Prawda, jest ten dysonans między naturą a nami,
ubranymi mało naturalnie, ale jak napisałaś, nasza
dusza wciąż jest bliska naturze, powiedzmy tych
bardziej wrażliwych. Pozdrawiam serdecznie.
Idziemy z duchem mody, żeby dodać sobie urody, ale
oddalamy się od tego, co w nas
najpiękniejsze...Pozdrawiam :)
Wnętrze człowieka, dusza, potrzebuje atmosfery lasu,
wyciszenia, choćby zewnętrze podążało wraz ze
teraźniejszym życiem w nadmiar barwy, hałasu,
pośpiechu, sztucznej pogoni za pięknem. Nie da się
uciec współczesnemu człowiekowi od potrzeby więzi z
naturą, pragnienie bliskości z nią, nieskrępowanej
wolności, to pragnienie nosimy w sobie. A jednocześnie
niszcąc naturę, niszczymy siebie.
Pozdrawiam ciepło.
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga.
Wyjątkowy i niepowtarzalny.
Las to dobrodziejstwo dla ciała i duszy. W nim łatwiej
się skupić, myśli zebrać. Wyciszenie sprawia, ze
zauważamy bardziej piękno natury. Czytałam z
przyjemnością i podobaniem. Ślę moc radosnych
pozdrowień i pogody ducha:)
Piękny wiersz, Marce...
Nie oszukamy natury. Natury jako przyrody w jej
pierwotnym stanie, ale też naszej własnej natury... Bo
jedno z drugim jest, tak naprawdę, nierozerwalnie
związane, czy chcemy tego, czy nie... Choć niektórzy
próbują tę więź za wszelką cenę przerwać...
Tak, dusza słucha lasu i tańczy, nawet jeśli ciału,
sercu, rozumowi wydawałoby się inaczej...
Świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie, Marce :)
Bartek /bort/
tylko człowiek jest zdolny tworzyć (robić) to co
nienaturalne.
Ale sam, w środku nadal jest częścią przyrody i od
tego nie ucieknie.