Naucz mnie żyć
Porozglądaj się ze mną,
zielony cieniu słońca.
Sprawdźmy, co jest za mgłą
dowiedzmy się, tak do końca.
Policzmy strumienie co tną
granitowe głazy zaklętego kojca.
Zajrzyjmy w oczy strachom
by na ich dnie ujrzeć
przejrzysty lazuryt uśmiechu.
Naucz mnie żyć................
Umiem już żyć.
Płatki śniegu i wiatr.
Perliste krople deszczu.
Rozświetlony słońcem świat.
Liście, trawa, łany zbóż i zapach!
Ciężka praca i zadowolenie.
Za mgłą kryje się tyle snów.
I JA JE ŚNIĘ WŁAŚNIE
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.