Nauczyłeś mnie
Nie odpowiesz nigdy więcej na moje
wołanie
Mogę krzyczeć w niebogłosy, cisza
pozostanie
Nie przytulę Cię już więcej, tego mi
brakuje
Ale za wszystko co było, naprawdę Ci
dziękuję
Bo nauczyłeś mnie wszystkiego z
cierpliwością swoją
Dziś z Twą nauką idę przez świat z
podniesioną głową
Nie zapomnę nigdy jak się uśmiechałeś
Sama też z uśmiechem pójdę tak jak tego
chciałeś
17.02.2009.
autor
Mini Mafia
Dodano: 2009-02-17 19:37:47
Ten wiersz przeczytano 395 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wdzięczność i serdeczność w wierszu za nauki, za
uśmiech, myślę za szczęście.To ładne, dobrze świadczy
o autorce wiersza rymowanego.
Cudny wiersz, nie mogę się do niczego przyczepić.
Ładny wiersz, podziękowanie za naukę, za ciepło, choć
danej osoby już nie ma
Podoba mi się, że pomimo ewidentnego rozstania z
opisywaną osobą, nie zwymyślasz, nie ukazujesz żalu,
rozgoryczenia tylko dziękujesz za wszystko co było :)
Piękne, jest to, że potrafisz czerpać z życia jego
dobrą stronę :)) Pozdrawiam serdecznie, +