i nawet gdybym chciała...

wiem, to ja wpadłam bez zaproszenia,
niechcący prawie albo nawet naumyślnie,
nieważne, potem było wino, kolacja,
żywioły przeplatane porami roku,
nauka o sobie, życiu i takie tam.

teraz ktoś twierdzi że to jak baśń, inny
że nienormalne i niezdrowe podejście ,
że chodzimy w gumiakach po przeznaczeniu.
g**** wiedzą! albo może więcej od nas
a my nic wiemy tego też nie wiem .

w każdym razie tutaj i tak autobusy
pociągi nie kursują a my siedzimy
na tych wózkach inwalidzkich poszkodowani
przez życie, tak każdy z osobna a ta zima
jakaś niczym pleciona i tyle .

autor

Feministka S.

Dodano: 2010-01-21 21:14:02

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie