Ni to bajka, ni prawda.

O pewnym kotku, pośród zachowań wielu.

Poszedł kotek do kurnika.
Od kurek zażądał piernika.
Kurki, wnet za to zdziobały.
Strasznie się kotka bały.

Kotek bez piernika wraca.
Idzie na przełaj, drogę skraca.
Mimochodem, czy kłopotem,
poczytajcie, co było potem.

Za kurnikiem dziura w płocie.
Myśli kotek, tam łakocie.
Przez dziurę zwinnym krokiem.
Było to, tuż przed zmrokiem.

Nagle larum, gwałtu, rety!
Na psa trafił już niestety.
Pies kota nie zawsze cierpi.
Tym się psio bardzo chełpi.

Za kotem puścił w te pędy.
Nie będzie chodzić tędy.
Kot ucieka, do stawu wpada.
Już wita kota gęsi gromada.

Kotek w opałach, tonie.
Nie jest to dobre ustronie.
Gęś tylko jedna, ta szara,
z pomocą idzie, ale siara.

Kotka za kark, już wyciąga.
Widać kotek ją pociąga.
Ratuje z opresji, psa odgania.
Inny, odmienny obraz wyłania.

Mokre kocisko zlęknione.
Po tej przygodzie zmienione.
Uważnie patrzy, obserwuje.
Wybawicielce wielce dziwuje.

Zagęgała gęś do kotka miłością.
Nie uległa nad innych złością.
Kotka pokochała z doskoku.
Ot! Zrządzenie zmroku.

Jaki morał polecicie?

autor

- xXx -

Napisany: 2020-07-16 Dodano: 2020-07-16 16:57:37

Ten wiersz przeczytano 1531 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie