Z nią łatwiej
Tyle lat, tyle dróg wydeptanych.
Sosny takie wysokie porosły.
Na jaśminach wspomnienia zostały.
Dzieci weszły do świata dorosłych.
Pośród pąsów i róż herbacianych
przemykają radośnie wnuczęta.
Niosą wianek ze wspomnień utkany.
Też biegałam po rosie – pamiętam.
Zorze ciągle, jak dawniej, różowe.
Wciąż zatapiam spojrzenie w ich pięknie.
Chociaż miłość zaczęłam we dwoje,
roznieciłam jej światło i dzielę
po płomyczku każdemu, jak umiem.
Niech ogrzewa, otula i pieści.
Z nią jest łatwiej każdego zrozumieć,
obdarować maleńkim choć szczęściem.
Komentarze (25)
Bardzo ładny wiersz.
nic nie będę pisał nawet :)))
Przecudnie o miłości i życiu . Chylę czoła i
pozdrawiam ciepło
dzielenie się miłością ją mnoży,
miłość nie niszczy a tworzy
W stu procentach z Tobą Magdo się zgadzam. Pięknie:)
Dana miłość wraca dobrem serc innych, tych którzy ją
od nas otrzymali.
Pozdrawiam serdecznie.
zdecydowanie tak
z NIĄ łatwiej
pozdrawiam
Bardzo ładne i ciepłe przesłanie... obdarować maleńkim
szczęściem...Twoje serce ogrzewa i otula ciepełkiem.
Pozdrawiam bardzo serdecznie Magdo
po nutach wrażliwości dobrą poezję poznam
Pieknie:)
Pozdrawiam, magda*
piękny wiersz Magdo
pozdrawiam serdecznie :)
PIEKNE...
Witaj Magdo i gratuluję wspaniałego wiersza.Tylko
dobre serce dostrzega,że warto posiać miłość by
cieszyć się jej owocami.Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie jest, gdy potrafimy dzielić się miłością.
Pozdrawiam:)
piękne to Twoje serce:) miłego