Niby zwyczajne
Znam takie miejsce
nazwane polaną miłości
gdy jesteśmy tam razem
radość w naszych sercach gości
Pola usłane zbożem
w wietrze się chwiejące
i piękne polne kwiaty
rosnące na łące
Cicho tam i tajemniczo
tylko spiew ptaków słychać
w melodiach przyrody
słyszę jak oddychasz
Miejsce zaczarowane
w swojej dziwności piękne
magią miłości otoczone
dla nas napewno stworzone
Nie ma innego miejsca na ziemi
tak uczuciem wypełnione
z miłością tam ptaki gniazda wiją
i sny tam są spełnione
Będę zawsze z Tobą
na naszej polanie
wszystko co nas tam otacza
jest świadkiem miłości
która nigdy nie przestanie
istnieć.
Komentarze (4)
Wspaniały wiersz..i wplecione jak wstążka we włosy
dziewczyny motywy otaczającego nas świata, piękno
przyrody - ta zaczarowana :) polanka. Podoba mi się.
piszesz w dobrym stylu, a miłość ta jej chwila
faktycznie nigdy nie przestaje istnieć - " na naszej
polanie" cyt.
Niby zwyczajnie... ale to wszystko nadaje ten
niesamowity czar... czar który rodzi się w Tobie i
poza Tobą - miłość. Ale również otaczająca nas natura.
Pięknie ujęte, pozdrawiam
Wspaniale tak ukryć się w swojej krainie miłości...
niesamowicie ją po prostu przedstawiłaś marzycielko :)
Piękny wiersz.