Nic
A co po mnie pozostanie?
Znów zadaję to pytanie.
Suknia w kwiaty, sweter szary
i marzenia ponad miarę.
Zieleń oczu, błękit nieba,
kromka już czerstwego chleba,
but bez pary, fusy z kawy,
worek pełny na obawy,
stare lęki, nowe żale.
Nie, nie wstydzę się ich wcale.
Zapewnienia, zapomnienia,
w sercu miejsce na wspomnienia.
Nic wielkiego, tylko słowa
których pełna była głowa.
Wiersze, a w nich smutek, zima...
Nic, co warte by zatrzymać.
Świat na głowie staje, żeby zimą łapać jesienną deprechę!
Komentarze (88)
ja też...tu bywam,
wszystko jest coś warte,co chcemy przekazać.
Pozdrawiam
Czyżby na "Nic" się kończył temat,
bo wciąż zaglądam, a wiersza nie ma!
Pozdrawiam!
bo to takie nic na niby
chyba żeby albo gdyby
nic to jednak nie na niby
i z niczego nic rzekliby
do lusterka albo szyby:)
niby nic, a trochę się uzbierało
niby nic - a jednak niemało,
ja po sobie nie zostawie Nietzschego
nawet Friedricha filozofa ględzącego
"tako rzecze Zaratustra",
kiedy pił samotnie do lustra
bowiem nic to jednak wiele
w porównaniu z takim zerem!
wiersze przesycone emocjami to też piękna spuścizna w
dzisiejszym liczącym tylko zyski , materialnym
świecie...
Oj, ja tu zaglądam coś poczytać nowego, a tu NIC :))))
Pozdrawiam serdecznie :)
piękne wiersze zostaną na pewno , pozdrawiam /u nas -
18/
wierszyk piekny i przepraszam za literowke(rozejrzec)
czasami warto sie zatrzymac i rozrejrzec
dookola,pozdrawiam serdecznie
No i się narobiło:)
jozalko!
Ty jesteś po prostu niezwykła!
Bardzo Ci dziękuję i muszę kończyć, bo zaraz Ci się
oświadczę!
to wszystko przez tą jesienną pogodę dopadają nas
takie myśli ...zostanie po nas to co najpiękniejsze
:-)
pozdrawiam :-0
Sama zadaję sobie takie pytanie,bardzo ładny wiersz z
zadumą. Pozdrawiam serdecznie
Zostaje pamięć i takie wrażenie,
jakie zapisze się swoim istnieniem!
Pozdrawiam!
Nic a tak wiele powiedziałaś w swoim wierszu…
Pozdrawiam serdecznie:)