Nić Ariadny
jestem jak kłębek wełny
rozwijam się i rozplątuję
rozwijam raz szybko raz wolno
coraz to mało minie oj mało...
niebawem wskazówki pokażą wiosnę
uroczysko przyrody zatańczy
zazieleni życia świeżością
szmaragdy odbiją w kroplach rosy
utopią oczy w załamaniu myśli
całość pociągną za sobą daleko
wszystko posrebrza pozłaca
czas mi nie sprzymierzeńcem
i choć niedługo wkoło zagra
doczekam końca jak nić ...
autor
hannap
Dodano: 2014-03-12 20:55:30
Ten wiersz przeczytano 932 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Damahiel -zapewne,ale jest taka jedna ,która albo
poprowadzi ,albo zbłądzi!
Pozdrawiam!
Masz rację Oskarze,w tym wierszu jest odrobina z
mitologii, ale mam dużo wierszy w oparciu o mitologię
grecką!
Wstawię, któryś z nich ,,,zobaczę jak losy wiersza się
potoczą.
Czytałam Twoje wiersze , wspaniałe-romantyk z Ciebie,
a to lubię, nie kocham!
Serdecznie!
Hania
człowiek składa się z wielu nici
gogvan- dziękuję poeto,że mnie poczytałeś,miło mi!
Masz rację z odczytem przekazu, ale to dotyczy
autorki!
Pozdrawiam_;)
Ola- i ja tak myślę!
Wszystkiego co najlepsze!
Hania
Bardzo dobry wiersz z odrobiną mitologii w tle.
Wyjścia z labiryntu życzę. Pozdrawiam serdecznie.:)
" Po nitce do kłębka ", a symboliką tego jest
niesienie pomocy innym w ciężkich sytuacjach
życiowych,pozdrawiam.
Och, żeby nie za szybko. Dobranoc
zefirku-a jakże życiowy ,mało dla mnie na czasie!
Pozdrawiam serdecznie!
Lena Czajkowska - ach poetko , dodałaś mi skrzydeł, a
to tak ważne!
Serdeczności-;)
Hania
KANON- masz rację ,ale żeby nie za szybko,,,!
Pozdrawiam!
ładny życiowy wiersz pozdrawiam
od niteczki do kłębuszka a ja pozdrawiam cieplutko
prosto z mego serduszka.
Każdy, doczeka się swojego końca. Pozdrawiam