Tęsknota

Zbija mnie powoli
Jak trucizna w krew puszczona
I znęca się nade mną
Jak kat nad swoim więźniem
Męczy mnie i dusi
Jak choroba śmiertelna
Jak dżuma, co idzie w mroku
Tak ona mnie dopada
Już lepszy bandyta, rozbójnik
On chociaż zabija prawdziwie
A ona mnie męczy
Lecz uśmiercić nie zdoła
Ona gorsza niż wszystkie tortury świata!
Ona jedna- tęsknota.

Bardzo tęsknię i pamiętam...

autor

Patriotka

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-08-30 10:48:31

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie