Nic ważnego.
Nic ważnego się nie stało.
Tylko serce me rozbito jak porcelanową
skarbonkę.
Zbieram rozsypane kawałki, sklejam.
Kształt ten sam, ale...
Zostaje kilka odpysków, rysy, ślady
pojedynczych skorupek.
Już nigdy nie będzie takie samo...
autor
siopestrzyczka
Dodano: 2007-08-23 21:14:35
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.