Nic więcej
Dla ukochanego
Unosić się na puszystych chmurach
Oglądać promienie słońca na dłoni.
Być głaskanym przez wiatr delikatny jak
płatki stokrotki...
Marzyć...
Błądzić myślami po niebie...
Malować pragnienia paletą barw
skradzionych
tęczy ...
...I poczuć świeżość rosy na twarzy...
Kochać.
Nic więcej.
kocham Cię Rafałku
autor
światło poranka
Dodano: 2007-09-04 14:49:21
Ten wiersz przeczytano 563 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
poczuć rosę na twarzy..wiatr we włosach....i kogoś
mieć na wyciągnięcie ręki....ciepły ten
wiersz....maluje sielankowy nastrój,lekki jak obłoki
na niebie....:-}