Nicość
Dedykuje ten wiersz wszystkim, którzy utracili z różnych względów osobe, którą nadal kochają lub która niepozostaje im obojętna...
Leżysz na łóżku;
ogarnia cie ciemność,
ogarnia cie przejmująca cisza
i ta przerażająca samotność!
Twoje serce umarło,
nie chce żyć,
bo niechce czuć.
Boisz się miłości,
a jednocześnie czekasz na nią z
utęsknieniem.
Przyciskasz do serca pluszaka
wyobrażając sobie,
że przytulasz sie do Niego,
że głaszczesz
Jego piękne, kruczo czarne włosy.
Przypominasz sobie Jego zapach
i nagle uświadamiasz sobie,
że Go już nie ma!
On odszedł.
Teraz już inna dziewczyna
trzyma Go za ręke
i całuje jego usta!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.