nie-...-alna

z niemych oczu
bije przerażająca jasność
duże źrenice srogo milczą

zamknięte usta nic nie widzą
nie dostrzegają najmniejszego ruchu

zobojętniały uszy
nieczułe na szepty i gesty

ona wyciąga niewidzialną dłoń
chcąc złapać szczęście

oddycha otwartymi oczyma
dławiąc się zakłamanym powietrzem

jej oczy milczą
usta nic nie widzą
uszy nie czują

tylko jej ręce krzyczą
prosząc o ratunek

tylko ręce

autor

Ironia

Napisany: 2005-08-09 Dodano: 2005-08-09 00:05:57

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie