Nie-bajka o pewnej miłości
W uroczej krainie
Wiedli życie swoje
Królewna i książę
Samotni oboje
Chociaż w duchu mocno
Miłości pragnęli
Umieli żyć sami
I byli weseli
On przepastne puszcze
Bardzo umiłował
Za zwierzyną ganiał
I na nią polował
Ona swój ogródek
Ciągle odwiedzała
Najróżniejsze kwiaty
Tam pielęgnowała
Los ich rzucił sobie
Nawzajem w ramiona
Uczucie wnet przyszło
(Niech samotność skona)
Zostawili lasy
I kwiaty w ogrodzie
Porwała ich miłość
Ją czuli na co dzień
Związek ten zachwycał
Wszystkich dookoła
-Ach, co to za para
-To jest dar anioła
Namiętność - choć piękna
Niebawem ustała
I młodych kochanków
Codzienność czekała
Tematów do rozmów
Jak się okazało
Nie było za wiele
Łączyło ich mało
I zaczęli tęsknić
Za swym dawnym życiem
Z początku nieśmiało
Potem już mniej skrycie
Każde coraz bardziej
Poszło w swoją stronę
Smutek jeszcze mocniej
Uciskał przeponę
Męczyli się z sobą
Bo odwagi mało
By któreś odeszło
I tak już zostało
Obcy wciąż dla siebie
Nie razem - lecz obok
Obojętny, zimny
Nie człowiek - a robot
Tak też zakończyli
Ziemskie akrobacje
Mając za wspomnienia
Zgorzkniałe frustracje
Człowiek niezwiązany
Miewa złe nastroje
Lecz najgorsza w życiu
Samotność we dwoje
ReZaratustra
Komentarze (30)
Oj nie bajka to , nie bajka. Smuteczkiem powiało, jak
u Stańczyka.
Może?:
"On przepastne puszcze"
to nie bajka to sama prawda o życiu...masz rację w
swoim przekazie ....samotność we dwoje... bardzo dobry
wiersz dobrze płynnie się czyta ;-)
pozdrawiam
Dziękuję Makaka, zefir, grusz-elu, Stello, tulipanku
za odwiedziny i komentarz.
Miłego dnia!
Pozdrawiam:)
niby bajka lecz życiowa
najgorsza jest samotność obok
pozdrawiam:)
Dobra, rytmiczna bajka nie bajka:)
Pozdrawiam:)
Bajka - nie bajka. Dobre!
życiowa sytuacja znam takie przypadki pozdrawiam
Masz rację samotność we dwoje to jest najgorsze co
może spotkać człowieka://
Dziękuję za czujność krzemanko i oczywiście za
odwiedziny, poprawione ;)
Miłego dnia!
Rytmiczna bajeczka współczesna, z której wynika , że
namiętność nie wystarcza do stworzenia udanego
związku. Chyba uciekło "j" z "mniej skrycie" i myślę,
że zamiast:
"Każdy coraz bardziej
Szedł więc w swoją stronę"
powinno być:
"Każde coraz bardziej
poszło w swoją stronę"
lub inaczej. Miłego dnia.
prawda ... samo życie :-)
Dziękuję za wizytę i uwagi. Ten "robot" miał w
najbardziej toporny sposób, określać bohaterów i to,
jakimi ludźmi dla siebie się stali. Rym w strofie nie
do końca dopracowany, sugestie miło widziane ;)
Pozdrawiam
Bajka z morałem dla dużych dzieci:-) Tu i ówdzie można
by doszlifować. Zwłaszcza ten robot nie bardzo pasuje
do całości.
Pozdrawiam :-)
Oj tak- samotność we dwoje jest najgorsza samotnością!
Mądre słowa płyną z wiersza!
Bardzo prawdziwe