Nie bede plakac
Nie bede plakac, bede smiac sie,
To przeciez da najlepszy skutek.
Nie zauwazy nikt, ze patrze
Radosnie poprzez wielki smutek.
Bede udawac, ze mi lekko,
Choc w glebi brzemie niczym kamien.
Umarlo cos, jak lustro peklo,
Pozostawilo tylko znamie.
Nie bede plakac, znow sprobuje,
Choc wszystko co jest we mnie lka.
Uciekne stad jesli poczuje,
Ze plynie nieposluszna lza.
Uciekne choc na koniec swiata,
Kiedy poczuje, ze wciaz drzy
I jak kamieniem mnie przygniata
Bolesny, wciaz tlumiony krzyk...
autor
Betty Morris
Dodano: 2008-02-06 16:05:05
Ten wiersz przeczytano 823 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Uśmiechać się przez łzy - skąd ja to znam. Często tak
bywa, gdy się nie chce pokazać bezsilności. Ładnie
napisany wiersz.+
Przejmujący i smutny wiersz o cierpieniu i bólu
istnienia. Trafnie dobrane słowa opisujące uczucia
podmiotu lirycznego.
Wiersz skłania do refleksji.
Bardzo dobry wiersz.