Nie daj się zwieść
nie daj się zwieść
hardości mojej
i dłoni zaciśniętej w pięść
nia daj się nabrać
podniesionej głowie
i uśmiechowi
to kłamstwo jest
samotna w swojej
samotności
zbyt dumna
by o pomoc prosić
każdego dnia
coraz bardziej żałuję
że kiedyś pomyślałam
że cię nie potrzebuję
autor
Anowia
Dodano: 2007-05-10 23:29:34
Ten wiersz przeczytano 665 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Gramy, wszyscy gramy... Gra przed samym soba jest
najlatwiejsza i najbardziej wchodzi w krew niestety...
Przez ta dumę wiele związków sie rozpada. Bardzo celni
i pięknie, zwięźle napisany wiersz.