Nie do końca

Zazwyczaj prawdę o ludziach nawet najbliższych
poznajemy w chwilach kiedy ich potrzebujemy.Ślicznie i
dosłownie wyraziłaś swoje myśli.Pozdrawiam miłego
wieczoru.

Prawdziwe są Twoje słowa. Nie zawsze możemy być
kowalem własnego losu. Pozdrawiam serdecznie :)

życzliwość i obecność jest niezbędna ale i w siebie
trzeba wierzyć,trzymaj się Celuś:)

Choroba zmienia podejście do wielu spraw. Bezradność
potrafi przytłoczyć i ograniczyć. Nie wiem co
zrobiłabym bez rodziny.

Bardzo mądry przekaz.
Niejednokrotnie okazuje się,że pomoc
przychodzi stąd, skąd się jej nie
spodziewaliśmy.
Pozdrawiam

korekta.... 'dzwonię, przychodzę, jestem...'

powiadają jak umiesz liczyć to licz na siebie, mądrze
Celino , miłego dnia

Celinko coś mi się przypomniało, jak kiedyś ktoś
powiedział, 'nie bedę mówiła zadzwoń, jeśli będziesz
potrzebowała pomocy, lecz powiem, zadzwonię, przyjdę,
jestem' Uściski.

nieraz nie dajemy radę sami szukamy pomocy wśród
innych
pozdrawiam:)

Właśnie, Shizuma! A w stwierdzeniu "Dasz radę" brzmi
sugerowanie działania w pojedynkę. Nie ma nawet
najcichsze nuty: "pomogę, postaram się pomóc, będę
obok". "Dasz radę" = "Radź sobie sam, czlowieku".

Mądre słowa Celino. Trochę brzmią, jak przestroga dla
innych. Pozdrawiam

Nie zawsze człowiek da sobie radę w pojedynkę.

Interesują mnie twe rozmyślania.

Dobry, mądry wiersz, życie uczy pokory, uczy, że
przychodzi chwila, gdy nie radzimy sobie sami.
Pozdrawiam Celinko i życzę zdrowia i siły :)

Bywa, że "dasz radę" nie brzmi wcale pocieszająco. I
jest ostanią rzeczą, którą chce się usłyszeć.

Mądry wiersz, Celinko.
Pozdrowienia cieple.