korzenie

Mam duży ogród, w nim krzewy i drzewa,
wśród których wiosną wiele ptaków śpiewa.
Drzewa mam różne, większe i mniejsze,
im większe drzewo-tym korzenie silniejsze.
Zdarza się że drzewo usycha i swój wygląd zmienia,
gdy ktoś się dobiera do jego korzenia.
Czasami gryzoń lub jakieś owady
niszczą to drzewo, nie ma na to rady.
Dlaczego piszę te banalne zdania,
chciałbym nawiązać do pewnego porównania:
otóż każdy człowiek ma swoje korzenie
i drzewo rodzinne każde pokolenie.
Im silniejsze korzenie-silniejsza rodzina,
zdarza się, że czasami, ktoś korzenie podcina,
bywa, że młody chłopak, czy też niewiasta
traci kontakt z drzewem z którego wyrasta.
I jak w przyrodzie porównanie mają,
gdy młode gałęzie czasem odpadają.
Wtedy młody człowiek ze swoją ambicją
traci więź z przeszłością i rodzinną tradycją,
uważa, że tradycja strasznie go zniewala,
a jego ścisły umysł na to nie pozwala.
Wydaje mi się , że są w świecie siły,
które dążą by młode pokolenia więź tą utraciły.
Może przesadzam, gdy myślę czasami,
że chcieliby ludzi zrobić robotami,
którymi można pijarem kierować
i pełną władzę nad nimi zachować.
Marzy im się świat w pełni jednolity,
gdzie „religię” tworzą wybrane elity.
Piszę to, bo martwi mnie szalenie,
że już dzisiaj wielu odrzuca myślenie,
choć uważają, że nad wszystkim panują,
postępują tak- jak im media dyktują.
Ideologia nie nowa- dziś się nie zaczyna,
znamy hasła Marksa, Engelsa, Lenina,
Europa twierdzi, że tworzy coś nowego
a w efekcie dąży do tego samego.
Powinien się zmieniać na lepsze świat cały,
a nie powielać filozofie, które już przegrały.

autor

Jerzy senior

Napisany: 2017-11-28 Dodano: 2017-11-28 17:58:23

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie