Nie doceniamy
Przyjaciół mam , choć niewiele
wiem na pewno, to prawdziwi przyjaciele
mocno przytulą łzy osuszą
ciepłym uśmiechem na twarzy pokuszą.
Gdy trzeba wezmą pod ręce obie
i moje życie znów robi sie błogie.
I przeciez mam miłość swoją wymarzoną
bo jak kazdy do miłości jestem stworzoną
bym po lesie z ukochanym sie
przechadzała
i z powodu życia po prostu się śmiała.
A czasami nie doceniamy tego co mamy
i z własnym losem w kości o więcej gramy
I dopiero jak zostaniemy bez niczego
spostrzeżemy że nic nie wyszło z gry
mądrego
Dlatego teraz chce Bogu podziękować
że z mymi bliskimi mogę sie radować .
z dedykacją dla nich :))
Komentarze (2)
Witaj złotko91 na beju! To Twój pierwszy wiersz, może
jeszcze troszkę nieporadny, ale dobrze, że jesteś.
Cieszy mnie, że umiesz patrzeć na życie i dostrzegać
to co w nim ważne. Na pewno do tej grupy należą
przyjaciele. Dziękujesz im za obecność w Twoim życiu.
Powodzenia Ci życzę i wytrwałości na tej stronce!
Piękny wiersz, można tylko pozazdrościć takiego
przyjaciela:).